Bago ang Bangko

Ang Pahina ng Pagkabigo ng Tiwala

Nag-debug ako ng isang script noong Martes nang nabasa ko ang kasong si Michael Zidell laban sa Citigroup. Isang scam na may halagang $20 milyon. Apatnapu’t tatlong transaksyon. At isang salita lang ang umiikot: ‘Nabigo ang sistema.’

Hindi dahil komplikado—kundi dahil masyadong malinaw.

Hindi ito encrypted na labirinto o zero-day exploit. Ito ay 43 transaksyon, halos $400K na ipinapadala gamit ang corporate account ni Citigroup na tinatawag na Guju Inc—isang pangalan na parang nilikha ng AI.

At wala pa ring alarm.

Ang Algorithm Na Hindi Nakikinig

Noong panahon ko sa CoinMetrics, gumawa ako ng mga modelo para magpaunawa bago lumabas ang crisis. Tinatarget namin: biglaang pagtaas ng malalaking integer; paulit-ulit na paggamit ng offshore wallets; mga biktima na biglang nagbago mula conservative hanggang reckless NFT speculation.

May lahat ito dito.

Ngunit hindi sumigaw ang AML system ni Citigroup. Isa man lang?

Bakit? Maaaring dahil napaka-compact ng numero—\(150K dito, \)275K doon—all whole figures walang decimal noise. Para sa isang algorithm, parang negosyo, hindi kalokohan.

Pero human judgment? Dapat naman makipag-ugnay doon.

Ang Babae Na Walang Katotohanan

Simula ito sa Facebook messages mula kay Carolyn Parker—isang self-proclaimed tech entrepreneur na nag-aalok ng exclusive NFT access.

Hindi siya totoo. Pero tila totoo para kay isa nanginginig sa kalungkutan at layo.

digital loneliness ay lupa kung saan tumutubo ang pig butchering—kung saan bumabalik sila bilang confidants habang nag-uusap tungkol sa coffee at late-night DMs.

gaya ko mismo—nakakulong ako ng tatlong buwan na pera para isang ‘moonshot’ token dahil naniniwala ako kay ‘Carolyn’.

tanging iba? Ang aking bangko sumigaw. Pero medyo maaga para iwasan ang pride ko—pero hindi para maprotektahan ang portfolio ko.